Yamaç paraşütü sıkıntılı iş :/ Yamaca tırmanmak falan değil zor olan. Kanadını kuşanmışsın, uçuş planını yapmışsın, ama rüzgar uygun değil -.-‘’ İşte yamaç paraşütünün en zor anı.  Kendimi sanki kapısının açılmasını bekleyen kafesteki bir kuş gibi hissediyorum o an. Sonunda rüzgar biraz yardımcı olmaya karar verirse, Hazırsan koş komutu geliyor ve kafesin kapısı açılıyor. Deli gibi koşuyorum havalanmak, özgürlüğüme kavuşmak için. İşte benim özgürlüğüm . Kendimi hiçbir yerde hissedemeyeceğim kadar özgür hissettiğim yer,  gökyüzü. O sonsuz heyecan ve özgürlüğü tattıktan sonra vazgeçilmez oluyor uçmak. Her şeyi göze alır hale geliyorsun o anı yaşamak için. Zorlu bir yamacı sırtında paraşütle tırmanmak, nefes nefese kalmak ve karşılığında kısacık bir keyif.  Kısacık diyorum çünkü dakikalarca sürse de ne olduğunu anlamadan iniş yapmış buluyorum kendimi. Belki de saatlerce sürse dahi doyamayacağım bu zevke, yine hep havada olmak isteyeceğim.

Kerem ALBAYRAK